بررسی گزینههای مختلف درمانی برای افسردگی اغلب یک گام اساسی در یافتن درمان مناسب برای این بیماری است. دارو درمانی از طریق مصرف داروهای ضدافسردگی و درمان افسردگی بدون دارو با استفاده از TMS دو روش درمانی هستند که احتمالاً در جستجوی خود با آنها روبرو خواهید شد، اما کدام یک را باید ابتدا امتحان کنید؟ مزایای تیاماس نسبت به داروهای ضدافسردگی کدام است؟ آیا مؤثر است؟
در این مقاله از تهران آر تی ام اس میخواهیم به طور جامع به بررسی مزایای تیاماس نسبت به داروهای ضدافسردگی بپردازیم و نتایج تحقیقات علمی اخیر را مورد بررسی قرار دهیم. با ما همراه باشید تا با ارزیابی این دو روش و نتایج بهدستآمده متوجه شوید که کدام گزینه درمانی ممکن است گزینه برای شما باشد.
چرا درمان TMS بهتر از دارو است؟
درمان با دستگاه آر تی ام اس و داروهای ضدافسردگی هر دو درمانهای مؤثر برای افسردگی هستند. بااینحال، یکی از مزایای تیاماس نسبت به داروهای ضدافسردگی این است که میتواند برای افرادی که یا موفقیت چندانی از داروهای ضدافسردگی به دست نیاوردهاند یا نمیتوانند آنها را تحمل کنند، مؤثر باشد. برای مقایسه مؤثر درمان TMS و داروهای ضدافسردگی، لازم است جزئیات هر دو، مورد بررسی قرار گیرد. دانستن نحوه عملکرد آنها، عوارض جانبی و میزان موفقیت آنها میتواند به اطلاعرسانی در مورد انتخابهای درمانی شما کمک کند.
در درمان به روش آر تی ام اس از پالسهای مغناطیسی برای تحریک مناطق خاصی در مغز که مسئول تنظیم خلقوخو و احساسات هستند، استفاده میکنند. تحریک اعصاب در این مناطق از مغز میتواند توانایی مغز را برای تنظیم خلقوخوی بهبود ببخشد.
پیامرسانهای شیمیایی به نام انتقالدهندههای عصبی به مغز این امکان را میدهند که سیگنالهایی را از سیستم عصبی دریافت کند. استفاده از داروهای ضدافسردگی کمک میکند که سطوح انتقالدهندههای عصبی خاص که تاثیرات قابل توجهی بر خلقوخو و همچنین احساسات دارند، افزایش یابد.
همچنین بخوانید: تشخیص افسردگی با نقشهبرداری مغزی
دلایل زیر میتوانند نشاندهنده عملکرد بهتر تیاماس نسبت به داروهای ضدافسردگی در برخی موارد باشند:
- عدم عوارض سیستمیک: یکی از مزایای اصلی TMS نسبت به داروهای ضدافسردگی، این است که با حداقل عوارض جانبی مواجه میشوید. بیش از نیمی از افرادی که داروهای ضدافسردگی مصرف میکنند، عوارض جانبی را تجربه میکنند. عوارض جانبی خاصی که فرد تجربه میکند تا حدودی به نوع داروی ضدافسردگی که مصرف میکند بستگی دارد. عوارض جانبی رایج داروهای ضدافسردگی SSRI و SNRI عبارتاند از تهوع، اسهال، سردرد، مشکلات خواب و مشکلات جنسی. داروهای ضدافسردگی سه حلقهای بیشتر احتمال دارد عوارض جانبی مانند تاری دید، یبوست، سرگیجه، خشکی دهان، لرزش و اشکال در ادرار ایجاد کنند. حدود 42 درصد از افراد در طول یا بعد از جلسه درمان TMS ، سردرد و ناراحتی خفیف تا متوسط را تجربه میکنند، اما برای اکثر افراد، این عوارض جانبی کاهش مییابد و در نهایت با عادتکردن به درمان، متوقف میشود. یک عارضه جانبی بسیار نادر درمان TMS تشنج است که در کمتر از یک جلسه از هر 60000 جلسه TMS رخ میدهد. در واقع TMS از طریق تحریک نقاط مخصوصی در مغز، اثر مثبت خود را اعمال میکند و عوارض سیستمیک ندارد.
- درمان مقاوم به داروها: برخی از افراد به داروهای ضدافسردگی پاسخ نمیدهند یا به دلیل عدم تحمل عوارض جانبی آنها را قطع میکنند. در این موارد، TMS میتواند گزینهای مؤثرتر باشد؛ زیرا بهعنوان یک روش غیردارویی عمل میکند و با تغییر نورونها در مناطق مغزی مرتبط با افسردگی، بهبودی را تسریع میکند.
- اثربخشی و سرعت اثرگذاری: برخی از مطالعات نشان دادهاند که درمان TMS میتواند نسبت به داروهای ضدافسردگی سریعتر بهبودی را به همراه داشته باشد. در واقع اثربخشی تیاماس نسبت به داروهای ضدافسردگی، بیشتر است. تأثیر اولیه درمان TMS ممکن است در طی چند هفته اول قابلمشاهده باشد، درحالیکه داروهای ضدافسردگی ممکن است زمان بیشتری برای نشاندادن اثربخشی خود نیاز داشته باشند. دادهها نشان میدهد که حدود 3/2 افرادی که از داروهای ضدافسردگی استفاده نکردهاند، نتایج خوبی از درمان TMS مشاهده میکنند. برخی حتی به بهبودی کامل میرسند و دیگر، علائم افسردگی را تجربه نمیکنند. گاهی اوقات، افراد باید قبل از یافتن یک داروی مؤثر، دو یا سه داروی ضدافسردگی را امتحان کنند و جالب اینجاست که 3/1 مردم با داروهای ضدافسردگی، تسکین نمییابند.
آیا TMS می تواند جایگزین داروهای ضد افسردگی شود؟
بله، TMS میتواند بهعنوان یک جایگزین مؤثر برای داروهای ضدافسردگی در برخی موارد انتخاب شود. این روش درمانی به دلیل مزایایی که در مقایسه با داروهای ضدافسردگی دارد، بهعنوان یک گزینه جدید در درمان افراد مبتلا به افسردگی مورداستفاده قرار میگیرد.
اهمیت اصلی استفاده از TMS بهعنوان جایگزین داروهای ضدافسردگی در افرادی است که به دلیل عدم تحمل عوارض جانبی یا عدم پاسخگویی به داروهای ضدافسردگی، نمیتوانند از آنها استفاده کنند. همچنین، در برخی از موارد، افراد ممکن است به علت مشکلات فیزیکی یا تداخل با داروهای دیگر، نتوانند از داروهای ضدافسردگی بهره ببرند؛ در این موارد نیز TMS بهعنوان جایگزینی مطرح میشود.
باید توجه داشت که انتخاب بین TMS و داروهای ضدافسردگی باید با مشورت و توصیه پزشک متخصص انجام شود. همچنین، هر فرد و شرایط او ممکن است با دیگری متفاوت باشد، بنابراین برای تعیین بهترین روش درمانی، نیاز به ارزیابی دقیق و شخصیسازی درمان دارید.
TMS و افزایش دوپامین در بدن
TMS میتواند باعث افزایش سطح دوپامین در بدن شود. دوپامین یک نوترون ترانسمیتر یا انتقالدهنده عصبی مغزی است که نقش مهمی در کنترل حالت خلقی، انگیزه، حرکت و احساسات دارد. با تحریک مناطق خاص مغز با TMS، فعالیت نورونها افزایش مییابد و این موجب افزایش آزادسازی دوپامین در مغز میشود.
افزایش دوپامین بهعنوان یک مکانیسم مهم در درمان بی حوصلگی و افسردگی مطرح شده است. افسردگی معمولاً با کاهش سطح دوپامین در مغز همراه است. با تحریک مناطق مغزی مرتبط با دوپامین با استفاده از TMS، میتوان سطح دوپامین را افزایش داده و احتمالاً بهبود حالت خلقی و افسردگی را تسریع کرد.
هرچند که افزایش دوپامین میتواند به بهبود حالت خلقی کمک کند، این نکته مهم است که افسردگی یک مشکل پیچیده است که عوامل مختلفی بر آن تأثیر میگذارند. بهعلاوه، افزایش دوپامین تنها یکی از عوامل مؤثر در TMS است و سایر مکانیسمها نیز ممکن است در اثربخشی این درمان نقش داشته باشند.
TMS و افزایش سروتونین در بدن
TMS میتواند سطح سروتونین در بدن را نیز افزایش دهد. سروتونین یک نوروترانسمیتر مغزی دیگری است که نقش مهمی در کنترل حالت خلقی، احساسات، وضعیت خواب و رفتارهای روانی انسان دارد.
با تحریک مناطق خاص مغز با استفاده از TMS، فعالیت نورونها افزایش مییابد و این موجب افزایش آزادسازی سروتونین در مغز میشود. افزایش سطح سروتونین ممکن است بهبود حالت خلقی، کاهش اضطراب و بهبود علائم افسردگی را در افراد مبتلا به افسردگی درپی داشته باشد.
بااینحال، همانند مواردی که به افزایش دوپامین اشاره کردیم، افسردگی یک مشکل پیچیده است و تنها افزایش سروتونین نمیتواند عامل بهبود آن باشد. ممکن است تأثیرات متعددی از جمله تغییرات در فعالیت نورونها و شبکههای مغزی در نتیجه TMS در اثربخشی این روش نقش داشته باشند.
میزان موفقیت TMS چقدر است؟
میزان موفقیت TMS در درمان افسردگی ممکن است در افراد مختلف، متفاوت باشد و بسته بهشدت و نوع افسردگی، عوامل فردی و دیگر عوامل تأثیرگذار، متغیر باشد. اگرچه TMS میتواند بهعنوان یک گزینه مؤثر در درمان افسردگی محسوب شود، اما نباید انتظار داشته باشیم که در همه موارد بهبودی کامل و موفقیت 100٪ را به دست آورد.
برخی مطالعات نشان دادهاند که میزان موفقیت TMS در کاهش علائم افسردگی تا 50٪ یا بیشتر است، و در برخی از افراد میتواند بهبودی کامل را به دنبال داشته باشد. چندین مطالعه هم نشان دادهاند که TMS تا 68 درصد در مقایسه با 37.5 درصد برای داروها، میزان موفقیت دارد. این درصد موفقیت ممکن است بسته به مدت و نحوه استفاده از TMS، تعداد جلسات درمانی، شدت افسردگی، و واکنش هر فرد به درمان متغیر باشد. این میزان موفقیت، یکی دیگر از مزایای تیاماس نسبت به داروهای ضدافسردگی به شمار میرود.
TMS علاوه بر افسردگی چه بیماری هایی را درمان می کند؟
- درمان اختلالات اضطرابی مانند اختلال اضطراب عمومی، اختلال اضطراب فراگیر، و اختلال پانیک
- درمان اختلالهایی مانند اختلال اوتیسم، بیش فعالی یا اختلال نقص توجه (ADHD)
- درمان برخی از موارد از جمله ملال جنسیتی یا دیسفوریای جنسیتی (gender dysphoria)
- کاهش درد مزمن مانند درد میگرنی، درد ناشی از فیبرومیالژی (Fibromyalgia) و درد پس از عمل جراحی
- کاهش تشنجها و درمان صرع
سخن پایانی
در این مقاله در مورد مزایای تیاماس نسبت به داروهای ضدافسردگی و کاربردهای آن در درمان افسردگی و بیماریهای روانی و عصبی صحبت کردیم و با نقاط قوت و مزایای این روش آشنا شدیم. تیاماس بهعنوان یک روش نوین و غیردارویی، امکان بهبود حالت روحی افرادی را که به داروهای ضدافسردگی پاسخ نمیدهند یا از آنها نمیتوانند استفاده کنند، فراهم میآورد.
بااینحال، باید بهخاطر داشت که هر درمانی نیازمند مشورت و هماهنگی با پزشک متخصص است. تعیین بهترین روش درمانی برای هر فرد باید باتوجهبه شرایط فردی و نیازهای او انجام شود. همچنین، اهمیت دارد که درمانهای مختلف ممکن است بهصورت ترکیبی و تکمیلی برای کسب بهترین نتیجه درمانی استفاده شوند.
امیدواریم اطلاعات ارائهشده در این راهنما به شما کمک کرده باشد تا تصمیمگیری بهتری در مورد درمان افسردگی یا بیماریهای روانی و عصبی خود داشته باشید.
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید